Civiele bescherming van de hoogste orde
jul
Ongeveer twee uur voordat de Israëlische burgers uit officiële bronnen vernamen dat er drones en raketten met tientallen tonnen explosieven daadwerkelijk onderweg waren van Iran naar Israël, konden de Israëli’s al raden wat eraan zat te komen door de wijziging in de civiele veiligheidsvoorschriften. De officiële bevestiging dat er raketten onderweg waren kwam na 23.00 uur Israëlische tijd, toen de inlichtingendiensten en het leger precies konden berekenen wanneer de eerste vijandige objecten Israël zouden bereiken. Tegen die tijd waren de nieuwe veiligheidsinstructies van het Civil Defence Command al van kracht, die bijeenkomsten in het hele land beperkten tot een maximum van 1.000 mensen gedurende 48 uur en alle educatieve activiteiten opschortten. De luchthaven werd rond middernacht gesloten. Het was al Pesach-schoolvakantie, maar kleuterscholen zouden de volgende ochtend gesloten blijven. Schoolreisjes moesten in allerijl worden geannuleerd. In veel steden waar de openbare bunkers nog niet eerder geopend waren, gebeurde dit razendsnel. Iedereen die een schuilplaats had, besefte dat het tijd was om daar zijn verblijf voor de nacht te regelen. Enkele dagen eerder was er al een oproep gedaan aan mensen om ervoor te zorgen dat ze genoeg voedsel en water hadden. Veel Israëli’s kochten ook noodlampen en transistors op batterijen, evenals thuisgeneratoren, om mogelijke stroomuitval in ieder geval een tijdje te kunnen overbruggen. Dit is een kwestie die Israël ook bezighoudt vanwege de dreiging die uitgaat van de Libanese Hezbollah. Toen het menens werd, werkten de alarmsystemen uitstekend. Er werd nauwkeurig alarm gegeven voor grotere gebieden. Door de vluchtrichting vanuit Iran waren de sirenes te horen op plaatsen die anders zelden getroffen worden, zoals de Dode Zee en Sde Boker midden in de Negev-woestijn. Desondanks liep een zevenjarig meisje een ernstige hoofdwond op door vallende metalen onderdelen. Niet omdat de instructies niet werden opgevolgd. Amina woont met haar familie in de open woestijn bij Arad. De bedoeïenen in de Negev, die nog steeds dicht bij de natuur leven, hebben nog steeds onvoldoende schuilplaatsen tot hun beschikking. AN