Bidden – 2 september
sep
Markus 1:35
‘En ’s morgens vroeg, nog diep in de nacht, stond Hij op, ging naar buiten en begaf Zich naar een eenzame plaats, en bad daar.’
We lezen hier dat Jezus vroeg opstond en zich afzonderde om te bidden. Welke lessen kunnen we hieruit halen?
1) Dat het goed is om vroeg op te staan zodat je aan het begin van je dag tijd kunt besteden aan gebed. Heel vaak, ook bij Christenen, is het hele leven ingericht rondom werk. Wat bedoel ik daar mee? Mensen moeten op een bepaalde tijd op hun werk zijn. Aan de hand daarvan rekenen ze terug hoe laat ze daarvoor moeten ontbijten, hoe laat ze daarvoor moeten opstaan, hoe laat ze daarvoor moeten gaan slapen enz. En in alle vrije tijd die daartussenin over is moet worden gebeden, Bijbel gelezen, voor kinderen en huishouden gezorgd worden en worden uitgerust. Maar als je besluit om elke ochtend, ongeacht of het door de week is of in het weekend en ongeacht of je vakantie hebt of niet, vroeg op te staan op hetzelfde tijdstip om de Bijbel te lezen en de bidden dan is je leven ingericht rondom God. Dat vraagt dus om offers. Maar zonder het opgeven van je eigen leven is er geen geestelijke groei mogelijk. (Mat 16:25)
2) Er is stilte nodig voor gebed. Jezus ging naar een eenzame plaats om te bidden zodat Hij niet afgeleid of gestoord zou worden tijdens het bidden. Nu hoeven wij natuurlijk niet een rustig plekje in de wildernis op te zoeken om te gaan bidden. Wij moeten echter wel de rust op zoeken om te bidden. Een rustig kamertje of hoekje in het huis. Maar ook rust in ons hart. Door onze zorgen bij de Heere te brengen en ons niet te laten afleiden door voor het bidden nieuws of berichten op sociale media op te zoeken. Verlang alleen naar God. (Ps 63:2)