Een kostbare nacht
jul
Het was een historische nacht, en iedereen blijft erover praten. Iran dreigt de Joodse staat al tientallen jaren met vernietiging. Tot nu toe heeft Iran de Syrische burgeroorlog voor de deur van Israël gebruikt om zijn doel te bereiken. Maar dit regime vertrouwt ook op handlangers. Iran verschaft fondsen en wapens aan sjiitische broederorganisaties zoals de Libanese Hezbollah en staat ook achter Hamas, waartegen Israël sinds 7 oktober vecht in de Gazastrook. Enorme sommen geld vloeien in deze samenzweringen. Op dit moment wordt Israël ook gedwongen om steeds meer te investeren in de defensiesector. Dat Israël jaren geleden de juiste investering deed toen het zich richtte op de ontwikkeling van afweersystemen, met financiële steun van de VS, werd aangetoond door de vernietiging van 99% van de vijandelijke objecten uit Iran. Maar niet alleen de ontwikkeling van dergelijke systemen kost geld. Ze zijn ook duur om te gebruiken. De uren van de nacht van 13 op 14 april kostten Israël alleen al voor de militaire verdedigingsmaatregelen meer dan een miljard euro. Verdere kosten in de civiele sector kwamen daar nog bij. Het was een dure nacht, ook voor de Iraniërs. In tegenstelling tot Israël, dat amper 24 uur later terugkeerde naar een normale situatie wat betreft werk, openbare activiteiten en alarmniveaus, greep de chaos nog steeds om zich heen in Iran. Veel Iraniërs gingen hamsteren. Eindeloze rijen ontstonden bij benzinestations. De nationale munt belandde in een neerwaartse spiraal van devaluatie. De aandelenmarkt sloeg op hol. Dit alles in een land waarvan de economie het moeilijk heeft. Toen er kritiek kwam vanuit het eigen land dat Iran enorme bedragen investeerde in een dergelijke operatie, kwam het regime met een interessante reactie. Een persoon uit de directe omgeving van het regime zei het volgende op de staatstelevisie: Er was immers kortgeleden een schip onder Iraanse controle gebracht in de Hoorn van Afrika dat reisde onder deelname van Israëlische investeerders. Niet alleen het schip is veel geld waard, maar ook de lading. Het zou gewoon worden meegenomen, doorverkocht en de kosten van de aanval op Israël zouden weer in de schatkist vloeien. Ongelooflijk! AN